bêcherie

bêcherie

⇒BÊCHERIE, subst. fém.
Rare. Époque de l'année où l'on bêche :
Ils mangent plus qu'ils ne mettent dans le panier. Ils ne délient même point le chais; ils arrachent au lieu de couper, et à la bêcherie ou à la taillerie, l'année prochaine, le bois sera perdu.
HAMP, Vin de Champagne, 1909, p. 135.
1re attest. supra; dér. du rad. de bêcher1, suff. -erie. Fréq. abs. littér. : 1.

Encyclopédie Universelle. 2012.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Regardez d'autres dictionnaires:

  • becher — BECHÉR, becheri, s.m. (fam.) Burlac, holtei1. – Din tc. bekâr. Trimis de paula, 02.06.2002. Sursa: DEX 98  BECHÉR s., adj. v. burlac, cavaler, celibatar, flăcău, holtei, necăsătorit. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  bechér s. m …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”